Bronisław Wojciech Linke
Na ukształtowanie pesymistycznej a jednocześnie radykalnej, zaangażowanej, lewicowej postawy Bronisława Linkego ogromny wpływ miało doświadczenie I wojny światowej. Już wtedy nastoletni artysta uważnie obserwował i utrwalał w rysunkach koszmar wojennej przemocy. Przez całe swoje dalsze życie Linke tworzył ekspresyjne prace o tematyce społecznej i politycznej, w których używał agresywnych, ostrych środków wyrazu. Jego nierealistyczne, mroczne wizje mają szokować i przerażać widza oraz konfrontować go z moralizatorskim, często antywojennym i antykapitalistycznym, przekazem. Prezentowany na wystawie obraz Dwa obozy (dzisiaj) to pełna makabrycznych detali kompozycja przedstawiająca dwa skonfliktowane stronnictwa: płaczącą krwawymi łzami, zlewającą się w jedno monstrualne ciało demonstrację robotniczą oraz dowodzoną przez dyktatora o twarzy z monety, noszącą na sztandarach banknoty armię potwornych żołnierzy-zabawek w maskach przeciwgazowych. Stanowiące tło sceny mury pokryte są nekrologami, napisami, reklamami i plakatami, w których Linke z ponurą ironią drwi z nacjonalistycznej i militarystycznej propagandy. Obraz jest krytycznym portretem Polski lat 30. wraz z jej napiętą sytuacją społeczno-polityczną, postępującym autorytaryzmem i zalewającą państwo falą opresji i przemocy.
Bronisław Wojciech Linke (ur. 1906 w Dorpacie, zm. 1962 w Warszawie) – malarz i grafik. Studiował w Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współpracował jako ilustrator z popularnymi magazynami, tworząc dla nich satyryczne rysunki o tematyce społecznej, politycznej i obyczajowej. W czasie II wojny światowej został zesłany do Orska na Uralu, do Warszawy wrócił w 1946 roku. Po wojnie Linke dalej tworzył, pracował jako ilustrator oraz projektował plakaty i scenografię teatralną. Do końca życia artysta uchodził za kontrowersyjnego i był rzadko wystawiany – mroczny, pesymistyczny nastrój jego dzieł nie przystawał do oficjalnych wymogów optymistycznej, komunistycznej propagandy.
