Tadeusz Trepkowski

Słynny antywojenny plakat Nie! został zaprojektowany przez Tadeusza Trepkowskiego w 1952 roku z okazji odbywającego się w Wiedniu Kongresu Narodów w Obronie Pokoju. Stosując zwięzłe, proste środki i czytelny symbol artysta stworzył dynamiczną i niezwykle sugestywną kompozycję przedstawiającą pikującą w dół bombę, na której powierzchni odbijają się ruiny zniszczonego miasta. W 1955 roku podczas odbywającego się w Warszawie V Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów plakat Nie! został wykorzystany jako element umieszczonych w przestrzeni publicznej dekoracji. Obraz został przeskalowany do ogromnych rozmiarów i zainstalowany na szkielecie znajdującego się na rogu ul. Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej zniszczonego gmachu centrali PKO. W miejscu, w którym w oryginalnej kompozycji znajduje się bomba wycięto otwór, przez który prześwitywały upiorne ruiny zbombardowanego budynku, przypominając o ogromnej skali wojennych zniszczeń oraz przestrzegając przed widmem kolejnego zbrojnego konfliktu. Tym samym plakat Nie! został wpisany w oficjalną, optymistyczną, antyfaszystowską narrację propagowaną przez socjalistyczne władze Polski Ludowej.

Tadeusz Trepkowski (ur. 1914 w Warszawie, zm. 1954 tamże) – grafik i plakacista, powszechnie uznawany za jednego z prekursorów Polskiej Szkoły Plakatu. Był samoukiem, w szkołach artystycznych kształcił się bardzo krótko, a mimo to już w latach 30. zasłynął ze swoich lapidarnych i niezwykle celnych prac o tematyce społecznej i turystycznej. Po II wojnie światowej tworzył grafiki na zamówienie wojska oraz plakaty polityczne, oficjalne i kulturalne, zazwyczaj posługując się zwięzłą i prostą formą oraz jednoznacznymi, wyrazistymi metaforami i symbolami.